Jak wiadomo medium transmisyjnym dla technik
HDSL są miedziane linie przesyłowe. Linie te mają szereg charakterystycznych
parametrów bezpośrednio wpływających na pracę urządzeń HDSL. Jest zatem
konieczne przed przystąpieniem do jakichkolwiek pomiarów czy też badań poznanie owych parametrów oraz ich właściwości.
Schemat linii
długiej
Kryterium w jakim najczęściej rozpatrywane są
parametry tradycyjnej linii abonenckiej jest jej wykorzystanie do realizacji
standardowych połączeń telefonicznych. Powoduje to, że analiza ich właściwości
ogranicza się do zjawisk związanych z zakresem częstotliwości do 3400 Hz oraz z
sygnałami stałoprądowymi. Jak wiadomo z wcześniejszych rozdziałów technika HDSL
wykorzystuje znacznie większe pasmo częstotliwości co sprawia, iż w linii
występują również inne zjawiska. W takim
przypadku należy kablową parę miedzianą rozpatrywać jako linię długą. W linii
długiej przenoszącej częstotliwości rzędu do 500 kHz występują zjawiska związane
z istotnym wpływem rezystancji, upływności, pojemności i indukcyjności. Decydują
one o tak zwanych parametrach transmisyjnych toru, którymi są między innymi
tłumienność i przeniki. Zjawiska te mogą bardzo negatywnie wpływać na pracę
urządzeń HDSL a w wielu przypadkach sprawiać, że zastosowanie danej linii jako medium transmisyjnego dla tej
techniki będzie niemożliwe.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz